Okres noworoczny sprzyja szampańskiej zabawie, której nierzadko towarzyszą „napoje z procentami”. W związku z tym w dzisiejszym poście chcielibyśmy delikatnie zahaczyć o problem związany z nadużywaniem alkoholu, a mianowicie przedstawić instytucje wsparcia Państwa dla osób, którym uzależnienie od alkoholu nie pozwala na podjęcie pracy zarobkowej i samodzielne utrzymanie.
“Renta alkoholowa” to termin używany w kontekście pomocy społecznej Państwa Polskiego dla osób uzależnionych od alkoholu. Oznacza ona świadczenie pieniężne przyznawane przez państwo, które ma na celu pomoc w leczeniu uzależnienia od alkoholu i wspieranie osób, które nie są w stanie samodzielnie utrzymać się z powodu swojego uzależnienia. Tego typu świadczenie jest częścią działań mających na celu poprawę sytuacji materialnej osób uzależnionych, w tym pomoc w leczeniu i rehabilitacji. W niektórych przypadkach renta alkoholowa może być również przyznawana na czas pobytu w ośrodkach leczenia uzależnień.
Osoba zmagająca się z problemami zdrowotnymi wywołanymi przez nadmierne spożywanie alkoholu może ubiegać się o rentę, pod warunkiem, że zostanie uznana przez lekarza za osobę niezdolną do pracy, a niezdolność ta wynika ze stanu zdrowia spowodowanego choroba alkoholową. Ważne jest, że sama diagnoza alkoholizmu nie wystarcza do uzyskania tego świadczenia, uprawniony musi mieć potwierdzone choroby powodujące jego niezdolność do pracy.
Wniosek o przyznanie renty alkoholowej należy złożyć do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Podobnie jak w przypadku innych rodzajów rent, osoba ubiegająca się o rentę alkoholową musi mieć odpowiedni okres ubezpieczenia (staż pracy). Wymagany staż zależy od wieku osoby starającej się o świadczenie wynosi:
- 1 rok dla osób do 20. roku życia,
- 2 lata dla osób między 20. a 22. rokiem życia,
- 3 lata dla osób między 22. a 25. rokiem życia,
- 4 lata dla osób między 25. a 30. rokiem życia,
- 5 lat dla osób powyżej 30. roku życia.
Wysokość renty jest następująca: od 1 marca 2024 roku kwoty te wynoszą odpowiednio 1780,96 zł brutto w przypadku całkowitej niezdolności do pracy i 1335,72 zł brutto, gdy niezgodność ma charakter częściowy. Świadczenie to podlega waloryzacji, w związku z czym od marca 2025 roku wysokość renty dla osób całkowicie niezdolnych do pracy wzrośnie do 1901,71 zł brutto.
Warto dodać, iż świadczenie to wzbudza wiele kontrowersji, a wiele środowisk wskazuje na wysoce demoralizujący charakter tego świadczenia. A Państwo co o tym myślicie?
